Spotkanie: Chciał*bym, ale boję się przyjść: czy w instytucji kultury jest przestrzeń dla osób neuroróżnorodnych?
INFORMACJE
Dowiedz się, jak lepiej wspierać neuroróżnorodną publiczność i budować wspólne przestrzenie oparte na akceptacji i zrozumieniu!
Osoby neuroatypowe, zwłaszcza kobiety, bardzo często wykazują wysoką wrażliwość na normy społeczne i motywację do ich wypełniania. Dokonują więc wyborów, które stają się ich strategiami na przetrwanie w neurotypowym otoczeniu. Maskowanie, kamuflaż pozwala osobom neuroatypowym na radzenie sobie wśród ludzi, jednak niesie za sobą ogromne koszty psychiczne. A korzystanie z kultury powinno być przyjemnością lub przynajmniej: możliwością eksplorowania intrygujących tematów czy zagadnień. Instytucje kultury mają potencjał, by wdrażać nowe rozwiązania, zwracać uwagę na tematy przemilczane i/lub zagłuszane.
Czy możemy stać się przestrzeniami bezpiecznej rozmowy? Czy możemy minimalizować stres i niwelować bariery dla osób neuroatypowych? Czy możemy tworzyć instytucje kultury przyjazne dla wszystkich, w których dostępność będzie oczywistością?
Do rozmowy zaprosiliśmy dwie praktyczki: Klaudię Węgrzyn i Annę Alimowską.
Wydarzenie jest częścią projektu „Historia wielu pomyłek, czyli o budowaniu kultury przyjaznej osobom neuroróżnorodnym” realizowanego w ramach programu „Kultura dostępna 2024” Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Informacje organizacyjne:
Kiedy? 24.08.2024 r., godz. 17.00-18.30
Gdzie? kawiarnia Nowe Miejsce, I piętro, Młyny Rothera
Dla kogo? dla dorosłych
Cena: bezpłatne
Zapisy: wstęp wolny
O prowadzących:
Klaudia Węgrzyn – jest kulturoznawczynią i projektantką graficzną, doktorantką nauk o kulturze na Uniwersytecie Śląskim i członkinią Zespołu badań interdyscyplinarnych nad relacyjnością w kulturze: osoba/wspólnota/miejsce w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego. O tekstach kultury i doświadczeniu osoby dorosłej w spektrum autyzmu opowiadała w swoim popularnonaukowym podcaście “Także tego”.
Anna Alimowska – jest z wykształcenia dziennikarką, kulturoznawczynią i animatorką kultury, absolwentką Uniwersytetu w Białymstoku i Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Zajmuje się działalnością edukacyjną, pisze recenzje książek, obecnie jest związana z Działem Sztuki Współczesnej Galerii im. Sleńdzińskich w Białymstoku. Angażuje się w tworzenie dyskursu na temat grup narażonych na wykluczenie społeczne, ze szczególnym uwzględnieniem społeczności LGBTQ+ oraz osób w kryzysie zdrowia psychicznego. Śpiewa w post-punkowym zespole Spalone Mosty.