„To nie są moje rzeczy” – wystawa czasowa Kory Tei Kowalskiej

Czy jest możliwe, by zrekonstruować swoją przeszłość na podstawie cudzych rzeczy? Ile miast, wydarzeń i doświadczeń gromadzi się w rzeczach? Czy przejmując przedmioty po zmarłych, zawłaszczamy także pamięć o nich? Do kogo właściwie należą rzeczy? Kora Tea Kowalska zadaje te pytania sobie, jak i widzom poprzez przedmioty, które znalazła w kontenerze na śmieci. Archeologiczne typologie zamienia na praktyki kolekcjonerskie, w których osobista, emocjonalna więź z materią może doprowadzić do uniwersalnej refleksji nad pamięcią, własnymi korzeniami i śmiercią. Życie rzeczy jest zwykle dłuższe od ludzkiego, a gest wyrzucenia nie unicestwia materii całkowicie. Przedmioty, należące kiedyś do obcej kobiety, metodycznie ułożone kategoriami i zawiązane wstążką, niczym ostatnie, pośmiertne prezenty dla nieznanego adresata, w rękach Kory Kowalskiej zaczynają ujawniać porwane nici jej biografii – dzieciństwa na Kresach, trudzie budowania dorosłego życia w zrujnowanym po wojnie Gdańsku, jej poczuciu humoru, guście i zbieractwie. Przypominają o codziennych czynnościach i nigdy nie uszytych do końca sukienkach. Czyjaś troska o zachowanie najmniejszych skrawków tkaniny, starannie ułożonych w zniszczonej walizce, zostaje subwersywnie przejęta przez Kowalską, od teraz to ona troszczy się o nikomu już niepotrzebne rzeczy.

Przedmioty przez nią znalezione, umieszczone w galerii stają się jednak na powrót niczyje, są tymczasowym mostem między losem nieznanej kobiety i samej artystki, a może każdego z nas. Mogą być także pretekstem do namysłu nad tym, co my, ludzie, robimy z rzeczami, w czasach nieustannego nabywania i wyrzucania przedmiotów. Czy strategią naszego przetrwania może być objęcie troską także bytów nie-ludzkich?

O autorce:

Kora Tea Kowalska – archeolożka i kulturoznawczyni, wykładowczyni akademicka, pisarka. Analizuje relacje rzeczy i ludzi, łącząc doświadczenie praktyczne archeologii z teoriami nowej humanistyki. Zajmuje się teorią i praktyką kolekcjonerstwa, historią kultury materialnej, designu oraz antropologią codzienności. Prowadzi autorskie zajęcia o kolekcjach, śmieciach i sztuce w muzeach, na Uniwersytecie Gdańskim i Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych. Autorka projektów kulturowych i artystycznych, współpracowała z licznymi instytucjami kultury i sztuki w Polsce, współtworząc instalacje artystyczne, dyskusje, wystawy i kolekcje muzealne. Kolekcjonerka rzeczy wyrzuconych i nieoczywistych, autorka strony @odrzeczysklad, gdzie pokazuje i opisuje historie rzeczy z własnej kolekcji. W 2024 roku wydała książkę „Patrz pod nogi. O zbieraniu rzeczy” w Wydawnictwie Karakter, nominowaną do Nagrody Literackiej Nike i Nagrody Literackiej Gdynia. Jest także ekspertką w polskiej edycji międzynarodowego formatu telewizyjnego „Łowcy Skarbów – kto da więcej?”: zajmuje się ekspertyzą, historią i wyceną przedmiotów z zakresu wzornictwa przemysłowego, kultury materialnej i sztuki z XIX i XX wieku.

Informacje organizacyjne:
Kiedy? 10 października-20 listopada, w godzinach otwarcia Młynów
Gdzie? Młyn, III piętro
Dla kogo? dla wszystkich
Cena: bezpłatnie
Bilety: wstęp wolny